LAZURİ-TURKULİ LEKSİK̆ONİ : LAZCA-TÜRKÇE SÖZLÜK (X)

LAZURİ-TURKULİ LEKSİK̆ONİ (X)

LAZCA-TÜRKÇE SÖZLÜK

x
xaci: hacı
xacoba: hacılık, hac vakti, hac zamanı
xaçkeri: kazılı, kazılmış
xaçkona: ekinek, kazı yeri
xalat̆i: halat
xalali: helal
xaleri: yanık (yemek vb), kavruk
xamami: hamam
xamarunga: kullanışsız, eski püskü, kaba saba
xami: bıçak
xampa: zengin
xamreli: hamlanmış, aşırı yorgun
xanç̆a: yeşil
xanumi: bayan

xapisxana: hapishane
xarami: haram
xarati: balkona çıkılan ara salon
xarci: harç
xargi: kanal
xarxaleri: fokurdamış halde
xarxaşi: lahana yaprağınının bütün haliyle yapılan yemek türü
xari: yırt, kasık
xark̆i: halk, elalem
xaro: hububat çukuru (tarihi laz evlerindeki hububat çukuru)
xarsuva: tövbe, istiğfar
xart̆oma: ahşap kiremit
xaşari: sırık
xavla: helva
xayvani: hayvan
xaziri: hazır
xeç̆ep̆a: üzüm vb meyva kabuğu veya salkımı
xeqali: bilek
xendo: kab
xçe: beyaz, ak
xçecigeri: akciğer
xçepurpu: akciğer
xçini: yaşlı veya ihtiyar (kadın)
xe: (xanç̆ali) el
xeç̆ep̆a: kabuk veya salkım (fındık vb)
xek̆limeri: el(in)den tutulmuş vaziyette
xek̆uçxe: elayak
xelak̆aoba: merhaba
xeleba: sevinç, neşe
xeleberi: sevinçli
xelessa: imecelerde geleneksel haykırma nidası
xelosnuri: endüstriyel
xemşili: hemşinli
xenʒ̆k̆eli: el sepeti
xerxi: testere
xes: el(d)e
xeş arguni: el baltası
xeşbulti: basketbol
xeşç̆ara: imza
xeş gedumu: el sürmek, dokunmak
xeş gedvu: dokunmak, el sürmek, el koymak
xeşguri: avuç
xeşi: ele gelen, ele ait
xeşmenceloba: el gücü, iş gücü
xeşmoxtima(pa): el becerisi
xeşnoxvene: sanat, elyapımı
xeş ontxu: el vurmak, el sürmek
xeş osumu: el(ini) gezdirmek, el sürmek, dokundur(t)mak
xeşporça: giysi kolu
xeş yeç̆opu: el sıkmak
xeşt̆at̆i: eldiven
xeupşu: eliboş
xezdimeri: cimri, eli çekilmiş
xezmetkeari: hizmetkar
xeʒala: iktidar
xixint̆oni: (xunç̆k̆ul) geniz, gırtlak
xilafi: yanlış
xili: meyve
xina: kinin, sıtma için kinin şurubu
xinci: köprü
xirci: zırh
xireri: çalıntı, çalınmış
xirxineri: gülerek, kahkaha atarak
xiʒi: kaşık yapma aleti
xip̆iri: küçücük salatalık
xlip̆i: yudum (haram lokma)
xmareri: kullanılmış
xoci: boğa, öküz
xocik̆a: tosun, küçük boğa, yavru öküz
xocoba: öküzlük
xolo: tekrar, yeniden, yine, gene
xolos: yakın, yakında
xomula: kuru
xomulaçai: kuruçay
xonari: ses
xonari mestikeri: kısık sesli
xonariş mestikoba: ses kısıklığı
xonariş ostu: sesi kısılmak
xopa: hopa, lazonanın ilk yerleşim birimi
xopuri: hopalı
xopuri lazi: hopalı laz
xopuroba: hopalılık
xop̆e: kürek
xop̆eş osiru: kürek çekmek
xorxot̆a: solungaç, gırtlak
xoroni: horon
xorşok̆ali: dolu
xorʒi: et
xorʒimç̆k̆omura: etçil, et yeyici, etyiyen
xorʒoni: etli
xrak̆a: kömürrenkli, yanık
xrak̆eri: kömürleşmiş, yanık
xraʒkela: aç gözlü, gözü doymak bilmeyen
xrist̆ana: aralık
xruk̆eri: kuru hale gelerek kötüleşmiş, kabuğuna çekilerek ufalmış veya küçülmüş
xtimeri: gidilmiş
xtima: gidiş (gidiş yönü vb)
xuxuli: köstebek
xulexi: balık oltası (tahtadan ağız tarafı dar biçimde balık oltası)
xupa: avuç
xupati: hopa'nın eski ismi
xura: vücut, anatomi
xurcini: heybe
xurgi: baraj
xurxi: (xunç̆k̆uli) geniz, boğaz, gırtlak
xuri: sinir
xurma: hurma
xut: beş
xutoşi: beşyüz
xut̆ali: yay
xut̆ini: horultu
xut̆ula: in, delik
xvali: öksür, öksürük, balgam
xvala: yalnız, sadece, tek
xvalaxvala: yapayalnız
xvaleri: öksürerek, öksürmüş halde
xvaleri xvaleri: öksüre öksüre
xvalura: sürekli öksürüp duran, öksüren
xvama: dua, kutsama
xvameri: kutsal, dualı, kutsanmış
xvani: kalas askı düzeneği
xvat̆eri: kemirilmiş
xvat̆oni: kemirgen
xvat̆ura: kemiren, kemirgen, kemirmeye yarayan
xveneri: yapılmış
xʒala: temmuz, çürüntü, çürük ay
xʒaperi: çürük