TURKULİ-LAZURİ LEKSİK̆ONİ : TÜRKÇE-LAZCA SÖZLÜK (Ş)

TURKULİ-LAZURİ LEKSİK̆ONİ (Ş)

TÜRKÇE-LAZCA SÖZLÜK

ş
şahin: ank̆e, zağanozi
şahit: maz̆irale
şair: malerse, şairi
şairlik: malersoba
şaka: şak̆a
şakül: şanguli
şakülleşmek: oşangulu
şans: şansi, bedi
şanssız: ubedoni, bedigoç̆veri
şapka: p̆ap̆axi
şapşal: (aşırı düzensiz veya dağınık) şalapatxa
şapşal: goxveri, gobangeri
şapurdatmak: (diliyle şapur şupur ses çıkarmak, vurmak (kemerle vb)) ot̆k̆ap̆u
şarap: ğvini
şarkı: birapa
şarkıcı: gemabire, mabir(al)e
şart eki: (şart son eki, bazı tamlamalarda kullanılan ön ek) na
şart koşmak: (peşin peşin şart koşmak, mutabakata varmak, söz vermek) gonk̆vatu
şart koşulmuş: (peşin peşin şart koşulmuş, mutabakata varılmış, söz verilmiş) gonk̆vateri
şaşırmak: (gerilmek (insanın gerilmesi), işi ağırdan almak, debelenmek (insan)) onç̆imoşu
şaşır(t)mak: goşaşu
şeftali: ant̆ama
şehir: noğa
şehirli: noğuri
şeker: şekeri
şelale: geçaçxaloni
şenlenmek: (şenletmek) oşenu
şeytan: şeit̆ani
şımartılmış: (şımarık, yüz verilmiş) elamʒkvineri
şımarmak: kelimskvu
şımar(t)mak: (yüz vermek) elamʒkvinu
şırıldamak: (şırıl şırıl ses çıkarmak (sesteş)) oşiralu
şiir: lersi
şimdi: (şu an) aʒ̆i
şimdiki: aʒ̆ineri
şimşek çakmak: onvalu
şimşir: çimçiri, magnolia
şiş: caği
şiş: (örgü şişi) nçxili
şişe: pot̆lik̆a
şişik: k̆op̆i
şişmanlamak: (tavlanmak, kilo almak) omgvanu
şişmanlamış: (etli butlu, tombullaşmış, gübreli) mgvaneri
şişmanlattırmak: omgvanapu
şişmek: (şişirmek) obaru
şişmiş: (şişirilmiş) bareri
şöyle: aşo
şöyle(si): amk̆ata
şu: (işaret zamiri) aya
şubat: k̆undura, tutamk̆ule
şu kadar: ak̆o
şunlar: antepe
şunlar: (ergatif) antepek
şunlar(a): (datif) antepes
şu yönden: amk̆elendo